Čeka se odluka suda u Kragujevcu o rehabilitaciji novinara Ranka Milosavljevića

Milosavljević je na ročištu rekao da je tokom postupka nepobitno dokazao da je pretrpeo politički, ali i ideološki progon jer je „u skladu sa svojim ubeđenjima, ali i u skladu sa tada ustavnim i zakonskim odredbama profesionalno obavljao posao novinara“.

On je podsetio da je Zakon o rehabilitaciji donet na osnovu rezolucija Saveta Evrope u kojima se „pozivaju zemlje u kojima je vladao komunistički režim da donesu instrumente za rehabilitaciju lica koja su trpela progone, čak i ubistva, ubijanje u koncentracionim logorima i proganjanje zbog slobode svesti, misli i izražavanja i slobode štampe“.

Advokat Milosavljevića tražio je da se donese odluka kojom će sud poništiti odluku predsedništva opštinske konferencije SSRN Zubin potok od 25. januara 1989. godine.

Zamenik Višeg javnog tužioca Nebojša Ćirjaković naveo je da smatra da nisu ispunjeni uslovi koje predviđa član 1 Zakona o rehabilitaciji i da se protivi predlogu za rehabilitaciju jer ga smatra neosnovanim.

Ćirjaković je dodao i da je u izjašnjenju Udruženja novinara Srbije (UNS) izneto „dosta opštih mesta sa deklarativnim tumačenjem i objašnjenjem tadašnjih društvenih i političkih prilika“ i da „nema nijednog mesta u podnesku u kome bi se konkretno objasnila priroda progona Ranka Milosavljevića iz ideoloških i političkih razloga“.

Podsetimo, UNS je podržao Ranka Milosavljevića i Višem sudu poslao pismo u kojem je, između ostalog, naveo da je „vreme da sud presudi ovakvoj zloupotrebi vlasti i pruži zadovoljenje kolegi Ranku Milosavljeviću“.

„Rehabilitacija Ranka Milosavljevića nije samo zadovoljenje pojedincu koji je pretrpeo ogromne patnje, gubitak posla, iseljavanje iz rodnog kraja i političku represiju u najgorem vidu, već i značajan doprinos izgradnji društva u kome će se poštovati ljudska i radna prava, sloboda mišljenja i izražavanja, pravna sigurnost i demokratija, kojima teži današnja Srbija, a što je i uslov njenog pridruživanja zajednici evropskih naroda, odnosno Evropskoj uniji“, naveo je UNS u pismu sudu.

Ranko Milosavljević je od marta 1988. godine radio kao novinar-dopisnik Radija Kosovska Mitrovica iz Zubinog Potoka, ali i kao dopisnik lista „Večernje novosti“ i agencije Tanjug iz ove opštine.

„Predsedništvo OK SSRN (Opštinske konferencije Socijalističkog saveza radnog naroda, prim. UNS) Zubinog Potoka 25. januara 1989. godine donelo je odluku da se zabrani rad Ranku Milosavljeviću u svim sredstvima informisanja, odnosno izveštavanje za sredstva informisanja sa teritorije opštine Zubin Potok“, piše u Zahtevu za rehabilitaciju koji je Milosavljević decembra 2016. godine podneo Višem sudu u Kragujevcu.

U odluci OK SSRN u koju je UNS imao uvid stoji: „Predsedništvo je jednoglasno zaključilo da je informisanje šire javnosti od strane novinara Ranka Milosavljevića i Zorana Vlaškovića jednostrano, tendenciozno“, sa namerom da se „stekne loša slika“ i da se „rukovodstvo omalovaži“, a da se „radni ljudi i građani uznemire sa posledicama širih razmera“.

„Imajući u vidu posledice ovakvog njihovog rada koji je ispod svakog nivoa novinarske etike, Predsedništvo je zaključilo da se zabrani rad ovih novinara u svim sredstvima informisanja sa terena Opštine Zubin Potok“.

Kako stoji u Zahtevu za rehabilitaciju, „u ‘Večernjim novostima’ tokom 1988. godine Milosavljević je objavio četiri teksta zbog kojih je političko rukovodstvo Opštine Zubin Potok odlučilo da mu se zabrani da radi kao novinar na teritoriji ove opštine“.

Radi zaštite ustavnih prava na rad i slobodno izražavanje, Ranko Milosavljević se, posle odluke Predsedništva OK SSRN Zubinog Potoka, obraćao najvišim instancama u SFR Jugoslaviji i SR Srbiji, kao i UNS-u, čiji je i tada bio član. Nažalost, institucije nisu uspele da ga zaštite.

Oktobra 1989. godine, nakon što mu je onemogućeno da tekstove objavljuje u „Večernjim novostima“ i Tanjugu i nakon što je skinut sa platnog spiska u Radiju Kosovska Mitrovica, Ranko Milosavljević napušta svoje rodno mesto i seli se u Beograd.

Određeno vreme izveštavao je za „Večernje novosti“ iz Slovenije i drugih mesta, da bi maja 1990. godine zasnovao radni odnos sa „Večernjim novostima“ kao novinar-dopisnik iz Kragujevca gde i danas živi.

Ranku Milosavljeviću zabranjeno je da izveštava iz Zubinog Potoka zbog teksta „Bruka na četiri točka“, objavljenog u „Večernjim novostima“, o kupovini „renoa 21“ za predsednika Skupštine opštine Zubin Potok koji je vozač predsednika Opštine slupao pre nego što ga je dovezao u ovo mesto, teksta o odluci opštinskih čelnika da on bude proteran iz Zubinog Potoka, izveštaja sa zbora zaposlenih u OP „Jovan Cvijić“ u Zubinom Potoku na kome su nastavnici, učitelji i ostali zaposleni govorili o lošem stanju u tamošnjoj prosveti i izveštaja sa zbora omladine srpske i albanske nacionalnosti u selu Zupče, na kojem su mladi ljudi govorili o tome da ne mogu da pronađu posao, o nepotizmu u ovoj sredini, kao i činjenici da je za godinu dana u opštini zaposleno 19 rođaka tadašnjeg predsednika opštine Đorđa Božovića, a da je vozač predsednika opštine Mirko Jakšić zaposlio svoju decu.