Ukinuta presuda za ubistvo Slavka Ćuruvije, zbog „uvođenja NN lica u slučaj“

Prema ukinutoj presudi, Ćuruviju je ubilo NN lice, a da su DB-ovci za to pripremili „teren“. Apelacioni sud je istovremeno naložio da se optuženima ponovi suđenje pred Specijalnim sudom u Beogradu.

Kako je objavljeno na sajtu Apelacionog suda, prvostepena presuda pobija se zbog bitne povrede odredaba krivičnog postupka, ukazivanjem da je prvostepeni sud izrekom presude povredio objektivni i subjektivni identitet optužnice i prekoračio optužbu, čime je učinio bitne povrede odredaba krivičnog postupka, budući da je izreka presude nerazumljiva, razlozi presude protivrečni izreci, kao i da u presudi nisu navedeni razlozi o činjenicama koje su predmet dokazivanja, a dati razlozi su potpuno nejasni i u znatnoj meri protivrečni, zbog čega nije moguće ispitati zakonitost i pravilnost presude.

Kako se navodi, u konkretnom slučaju, tužilac je do kraja glavnog pretresa ostao pri činjeničnom opisu iz optužnice, a prvostepeni sud je nakon toga, izmenio činjenični opis iz optužnog akta, tako što je u činjenični opis prvostepene presude dodao određene činjenice i okolnosti koje nisu bile sadržane u optužnici.

Na ovaj način su, dalje navodi Apelacioni sud, okrivljeni oglašeni krivim za nove činjenice i radnje, koje optužba ne sadrži i o kojima, u toku postupka, nisu izvođeni dokazi.

„Naime, uvođenjem NN lica u izreku presude, a koje je, prema utvrđenju prvostepenog suda, učestvovalo u radnji izvršenja krivičnog dela zajedno sa okrivljenima i to kao neposredni izvršilac i dodavanjem novih radnji okrivljenima Radonjiću, Kuraku i Romiću, prvostepeni sud je, kada je reč o načinu izvršenja krivičnog dela, značajno izmenio činjenično stanje koje je po sopstvenoj oceni utvrdio, u odnosu na činjenično stanje opisano u optužnici. Pri tome se u ožalbenoj presudi ne navodi nijedan dokaz na osnovu kog bi prvostepeni sud utvrdio sa nesumnjivom izvesnošću prisustvo još jednog lica na licu mesta i to neposrednog izvršioca, niti na osnovu kojih dokaza je utvrdio da je NN lice postiglo dogovor o lišenju života oštećenog, a na šta se osnovano ukazuje žalbom Tužilaštva za organizovani kriminal, zbog čega se u žalbenom postupku, u tom delu, ne može ispitati pravilnost zaključivanja prvostepenog suda. Istovremeno, uvođenjem NN lica u činjenični opis radnje krivičnog dela, na više mesta, u različitim segmentima, izreka presude je učinjena nerazumljivom, jer najpre ostaje nejasno da li se u konkretnom slučaju radi o jednom NN licu ili su u pitanju više NN lica, da li je isto NN lice nalogodavac, lice sa kojim okrivljeni postižu prethodni dogovor, a takođe i neposredni izvršilac krivičnog dela, ili se radi o različitim NN licima“, piše na sajtu Apelacionog suda.

Takođe, dodaje Apelacioni sud, prvostepeni sud u izreci, a i kasnije u obrazloženju presude, nije uopšte naveo na koji način su Kurak i Romić omogućili NN licu da izvrši ovo krivično delo, što njihove radnje, čini nejasnim i nerazumljivim.

„Ovo stoga, što se iz izreke prvostepene presude ne vidi i ostaje nejasno gde su se, u momentu izvršenja krivičnog dela nad oštećenima, nalazili  Romić i Kurak, da li su bili zajedno ili su bili razdovojeni, dalje nejasno je na koji način i kojom svojom radnjom su omogućili NN licu izvršenje krivičnog dela i time kao saizvršioci učestvovali u izvršenju ovog krivičnog dela“, navodi se.

Apelacioni sud, između ostalog, nalazi da se osnovano žalbama ukazuje da u obrazloženju presude nisu dati dovoljno jasni razlozi o odlučnim činjenicama na osnovu kojih je prvostepeni sud utvrdio postojanje prethodnog dogovora između svih okrivljenih, a posebno dogovora sa NN licem.

„U prilog činjenici da je učinjena bitna povreda odredaba krivičnog postupka, te da nedostaju razlozi za odlučne činjenice je i to što prvostepeni sud ne daje razloge za postojanje zajedničkog umišljaja na strani okrivljenih, niti dogovora, niti navodi iz čega zaključuje da su okrivljeni Radonjić, Kurak i Romić postupali kao izvršioci“, piše Apelacioni sud.

Za učešće u ubistvu Ćuruvije, koje se dogodilo, 11. aprila 1999. godine, na ukupno 100 godina zatvora bili su osuđeni tadašnji šef Resora državne bezbednosti Radomir Marković, tadašnji šef beogradskog centra DB Milan Radonjić, kao i pripadnik rezervnog sastava DB Miroslav Kurak i operativac DB-a Ratko Romić.