Podsetimo, nakon što je novembra 2017. godine potvrdio presudu Prvog osnovnog suda o UNS-ovom vlasništvu nad zgradomi preinačio odluku Apelacionog suda o zajedničkoj svojini UNS-a i NUNS-a, Vrhovni kasacioni sud naložio je Apelacionom sudu da preispita i alternativni zahtev NUNS-a – za vlasništvom nad polovinom zgrade, odnosno susvojinom.
Apelacioni sud je presudom od 7. novembra ove godine odbio i ovaj zahtev NUNS-a, potvrđujući presudu Prvog osnovnog suda, koju je donela sudija Jasmina Tubić, koji je još 2011. godine utvrdio da je UNS „isključivi vlasnik nepokretnosti u Resavskoj br. 28 u Beogradu, po osnovu zakona“, a da NUNS „kao novi pravni subjekat koji je osnovan 1994. godine nije dokazao da je vlasnik nijednog dela predmetne nepokretnosti, budući da svoju imovinu nije stekao ni po osnovu zakona, ni po osnovu pravnog posla, niti nasleđivanjem, a ni po osnovu statusnih promena“.
U presudi se navodi i da je „tužilac NUNS nastao osnivanjem kao novo udruženje, registrovano 1994. godine od strane više osnivača“.
„Time tužilac (NUNS, prim.nov) nije nastao usled statusne promene tuženog (UNS-a, prim.nov), već je osnovan naknadno kao novo udruženje, čime između tužioca i tuženog ne postoji vid sledbeništva koji bi bio podoban da zasnuje valjan pravni osnov za prenos svojinskih ovlašćenja, niti je tužilac dokazao da je stekao pravo susvojine na jedan od zakonom propisanih osnova“, navodi se u presudi.
Od 2001. godine NUNS je različitim tužbama pokušavao da stekne vlasništvo nad zgradom koju je 1935. godine izgradila Beogradska sekcija Jugoslovenskog novinarskog udruženja, čiji je UNS pravni nastavljač.
U ovom sporu UNS su zastupali advokati Dušan Stamenković i Gordana Konstantinović, kao i Aleksandra Kovačević iz advokatske kancelarije Tomanović.
Tekst presude pogledajte u prilogu.
NUNS odbio ujedinjenje
NUNS se uselio na drugi sprat Resavske 28 nakon petooktobarskih promena 2000. godine, i u istom je prostoru na osnovu privremene sudske mere donete 2001. godine.
U 2012. godini UNS je nudio NUNS-u u vlasništvo dva sprata zgrade u Resavskoj 28, bez obzira na konačan ishod spora, što je NUNS odbio.
Iste godine UNS je NUNS-u nudio i stvaranje jedinstvene organizacije, sa obrazloženjem da bi takvo udruženje bilo uspešnije u zaštiti profesionalnih interesa svih novinara u Srbiji. Ni ovu incijativu NUNS nije prihvatio.
Hronologija odbrane zgrade
NUNS je 2005. godine pokrenuo spor protiv UNS-a, sa zahtevom da mu se dodeli polovina zgrade u Resavskoj 28.
Ovo nije bila jedina tužba NUNS-a protiv UNS-a.
Iste godine NUNS je od Ustavnog suda Srbije zatražio ocenu ustavnosti Zakona iz 1979. godine kojim je zgrada u Resavskoj 28 denacionalizovana i vraćena UNS-u. Ustavni sud se u ovom predmetu proglasio nenadležnim.
Potom je NUNS u 2005. godini pokrenuo još jedan postupak i tražio da UNS bude izbrisan iz zemljišnjih knjiga kao vlasnik imovine u Resavskoj 28. Ovaj spor NUNS je pravosnažno izgubio, a odbačena mu je i krivična prijava zbog uknjižbe UNS-a u vlasničke knjige.
NUNS je 2008. godine tražio od državnog pravobranilaštva da pokrene sudski postupak s ciljem da se UNS-u oduzme imovina u Knez Mihailovoj i Resavskoj 28. Vrhovni kasacioni sud doneo je 22. juna 2017. godine presudu u korist UNS-a i u ovom slučaju.
Nakon nekoliko presuda u kojima je potvrđeno da je UNS vlasnik zgrade u Resavskoj 28, i revizije Vrhovnog suda, NUNS 2011. godine menja taktiku i umesto susvojine nad polovinom zgrade, traži da zgrada postane zajednička svojina UNS-a i NUNS-a.
Prvi osnovni sud u Beogradu odbio je oba tužbena zahteva NUNS-a, i za susvojinu i za zajedničko vlasništvo i presudio u korist UNS-a. Po žalbi NUNS-a zatim je postupao Apeacioni sud, preinačio presudu i odlučio da su NUNS i UNS zajednički vlasnici zgrade u Resavskoj 28.
Vrhovni sud ukinuo je presudu i vratio je Apelacionom sudu, koji je ponovo doneo istu odluku.
Konačno, presudom iz novembra 2017.godine, Vrhovni sud preinačio je presudu Apelacionog suda, potvrdio vlasništvo UNS-a nad zgradom u Resavskoj 28 i konačno stavio tačku na zahtev NUNS-a za zajedničkom svojinom. Vrhovni sud naložio je tada Apelacionom sudu da se izjasni i o NUNS-ovom zahtevu za susvojinom nad zgradom.
Apelacioni sud u Beogradu novembra ove godine potvrdio je presudu Prvog osnovnog suda iz 2011. godine i odlučio da zahtev NUNS-a za susvojinom nije osnovan.
Kako je izgrađen Dom novinara Srbije
Izgradnja Doma novinara u tada Frankopanskoj ulici broj 28 počela je 1. oktobra 1933. godine, a završena je 7. aprila 1935. godine.
Zgradu su podigli članovi Beogradske sekcije Jugoslovenskog novinarskog udruženja,na čelu sa novinarom „Politike“ Dobricom Kuzmićem, koji su se zadužili hipotekarnim kreditom od 1.500.000 tadašnjih dinara, a gradnju su pomogli i donatori poput Mihajla Pupina. Građu i transport su donirala ministarstva šumarstva i železnica, a plac je poklonila Beogradska opština.
Pravni prethodnik Beogradske sekcije Jugoslovenskog novinarskog udruženja bilo je Srpsko novinarsko društvo osnovano 1881. godine, čiji je sledbenik Udruženje novinara Srbije, koje pod ovim imenom postoji od 1945. godine.
Od 1941. do 1945. zgradu je preuzeo Gestapo i u njoj formirao okupatorsku novinsku agenciju „Rudnik“.
U UNS-ovu zgradu je, po oslobođenju 1945. godine, useljena Novinska agencija Tanjug.
UNS je pravo na svoju imovinu u Resavskoj ulici ostvario tek 1979. godine, kada je Zakonom izvršena denacionalizacija.
Saragusti: Niko sada nije bezbedan. Zločini su jezivi. Novinari su ubijeni dok obavljaju svoj posao
Deset medijskih sporazuma za „zajedničku budućnost” sa Kinom, zemljom cenzure i progona novinara
Silovanje ili cenzura: Na šta to smrdi Pepe le Tvor?
Ostavljanje komentara je privremeno obustavljeno iz tehničkih razloga. Hvala na razumevanju.